array(2) { ["flag"]=> string(4) "m188" ["title"]=> string(108) "براکت پشت دندانی معایب و مزایای براکت پشت دندانی یا لینگوال" }
براکت پشت دندانی یکی از روشهای درمان ارتودنسی نامرئی است. این سیستم براکت مشابه براکت معمولی است با این تفاوت که به سطح پشتی دندانها که به آن لینگوال گفته میشود، چسبانده میشود تا در معرض دید قرار نداشته باشد.
سیستم براکت پشت دندانی از نگینهای براکت، سیم ارتودنسی، حلقه کشی و حلقه فلزی یا بند ارتودنسی تشکیل شده است که به پشت دندانها چسبانده میشود تا با نیروی ملایم و پیوسته آنها را به جایگاه مطلوب و مورد نظر برساند. اگر چه از نظر ظاهری این سیستم براکت با براکت فلزی معمولی که با ظاهر سیم کشی دندانها در ذهن تجسم میشود کاملاً متفاوت به نظر میرسد چون اصلاً دیده نمیشود، اما در واقع کاملاً شبیه آن عمل میکند. اگر احساس میکنید ظاهر سیم کشی دندانها تأثیر زیادی بر اعتماد به نفس شما گذاشته و شما را منزوی میکند، بهتر است یکی از روشهای ارتودنسی نامرئی از جمله اینویزالاین، براکت پشت دندانی یا براکت سرامیکی را مدنظر داشته باشید.
یکی از روشهای ارتودنسی نامرئی، الاینر شفاف یا اینویزالاین است که در واقع یک تری پلاستیکی شفاف است که دندانها را احاطه میکند. اما اگر دیده نشدن سیستم براکت برایتان اهمیت زیادی دارد، براکت پشت دندانی بهتر از اینویزالاین است.
بهتر راه برای این که بدانید آیا میتوانید براکت پشت دندانی استفاده کنید یا نه، مراجعه به ارتودنتیست است چرا که تنها ارتودنتیست با بررسی شرایط شما میتواند پاسخ دقیقی به این سؤال بدهد. در بیشتر موارد افراد بزرگسال و همچنین نوجوان میتوانند براکت پشت دندانی استفاده کنند. برای درمان ارتودنسی با براکت پشت دندانی باید دو نکته زیر مدنظر قرار بگیرد.
یکی از مشکلاتی که غالباً بر سر اصلاح موقعیت دندانها با براکت پشت دندانی وجود داشت و به همین خاطر این نوع براکت منع میشود، دیپ بایت است که در آن دندانهای جلویی بالایی و پایینی همپوشانی زیادی دارند. براکت پشت دندانی اجازه نمیدهد فضای کافی برای اصلاح دیپ بایت وجود داشته باشد. افرادی که دندانهایشان همپوشانی عمودی بیش از حد نرمال دارند ممکن است هنگام جویدن غذا یا بستن دهان نیروی زیادی در براکت پشت دندانی وارد کنند به همین علت براکت خیلی زود آسیب دیده و ممکن است شکسته و یا از دندان جدا شود.
با این حال از آنجایی که ساخت نگینهای براکت پشت دندانی به صورت اختصاصی و سفارشی برای بیمار طراحی میشود، میتوان آنها را متناسب با شرایط بیمار طراحی کرد به طوری که ارتفاع آنها تقریباً نصف ارتفاع نگین براکت معمولی است.
نمیتوان این نکته را نادیده گرفت که براکتهای پشت دندانی نسلهای قبلی برای دندانپزشک مشکلتر بود (از نظر طراحی نگین براکت، چسباندن آن به دندانها، حفظ اتصال آن به دندانها، دسترسی سختتر به آن در مراجعات بعدی) بنابراین کیفیت نتایج درمانی تحت تأثیر قرار میگرفت اما امروز وضعیت متفاوت است. طراحی نگینهای براکت بهبود یافته است، براکت به صورت اختصاصی با توجه به شرایط بیمار ساخته میشود، روشهای چسباندن براکت و تنظیم آنها تسهیل شده است، چسباندن نگین براکت به دندان بهتر انجام میشود و قالب گیری دندانها به صورت اپتیکال انجام گرفته و برنامه ریزی درمانی به کمک کامپیوتر و کد / کم انجام میشود بنابراین بخش اعظم مشکلاتی که در گذشته وجود داشت دیگر وجود ندارد. به همین علت نتایج درمان دقیقتر و قابل پیش بینی تر است.
به طور کلی مدت بیشتری طول میکشد تا به براکت پشت دندانی موجود در دهان خود عادت کنید.
هر شیء جدید یا وسیله جدیدی که در دهان ایجاد میشود، توسط زبان حس میشود. در ابتدا به طور ناخودآگاه زبان دائماً براکت را لمس میکند تا آن را شناسایی نماید به خصوص که این نوع براکت فضایی را که قبلاً توسط زبان استفاده میشد، اشغال کرده است.
در رقابت بین بافتهای نرم زبان و سطح سخت و ناهموار براکت، در نهایت زبان مغلوب شده و با شرایط کنار میآید. بنابراین ظرف چند هفته اول که براکت به دندانها چسبانده شده است، باید انتظار کمی درد و ناراحتی را داشته باشید. همچنین ممکن است زبان قرمز یا زخم شود.
با این حال براکتهای پشت دندانی امروزی ناهمواری و زبری کمتری داشته و از حجم و ارتفاع نیمرخ آنها کاسته شده است. این ویژگیها باعث شده سیستم مدرن براکت پشت دندانی کمتر زبان را اذیت کند. سیستمهای قدیمیتر براکت پشت دندانی تا 3.5 میلی متر سطح دندانها میپوشاندند در حالی که براکت های جدید بسیار کوچکتر شده و روشهای جدید چسباندن نگین براکت (با لایه نازکی از چسب مخصوص دندانپزشکی) باعث شده است تنها 1.5 میلی متر از سطح دندان پوشانده شود.
در هر صورت به مرور زمان، زبان به سطح زبر براکت عادت میکند و با آن سازگار میشود اما ممکن است چند هفته طول بکشد.
برای کاهش ناراحتی زبان در این مدت میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:
در ابتدا که براکت پشت دندانی میگذارید، تکلمتان کمی تحت تأثیر قرار میگیرد. بخصوص در تلفظ حروف ت و س.
هنگامی که صحبت میکنید باید زبان به سطح پشتی دندانهای جلویی یا کناری بالایی بچسبد تا حروف و صداها تلفظ شود. از آنجایی که دقیقاً در همین محل نگین براکت چسبانده میشود، مانعی بر عملکرد درست زبان ایجاد میکند. در بیشتر موارد در نهایت زبان میتواند روشی برای سازگاری با شرایط جدید و تلفظ صحیح و درست پیدا کند. همان طور که گفته شد مشکل زبان در سیستمهای جدیدتر براکت که زاویه، ناهمواری و زبری و حجم آن کاهش یافته است، تا حدی برطرف شده است چرا که این ویژگیها در به حداقل رساندن تداخل در حرکت طبیعی زبان و همچنین قابلیت سازگاری زبان به شکل مؤثری کمک میکند.
تنها راه حل مشکل تلفظ، تمرین است. باید با صدای بلند کتاب یا مجله بخوانید و دائماً حروف و صداها را تلفظ کنید.
طبیعی است که با وجود براکتهای چسبیده به سطح پشت دندانی، غذا خوردن سختتر میشود. ممکن است برخی از ذرات غذا در براکت گیر کند. در صورتی که غذاهای سفت بجوید ممکن است براکت آسیب ببیند. بنابراین در سیستم براکت پشت دندانی همانند براکت معمولی باید محدودیتهایی در غذاهایی که میجوید ایجاد کنید.
به طور کلی از جویدن غذا های سفت و ترد و چسبنده پرهیز نمایید. غذاهای سفت مانند سیب یا هویج خام را به قطعات کوچکتر تقسیم کنید.
طبیعی است که هنگامی که یک وسیله خارجی در دهان قرار میگیرد، مسواک زدن دندانها و نخ دندان کشیدن سختتر میشود. با این حال باید به دقت دندانهای خود را پس از هر بار صرف غذا تمیز کنید. در صورتی که دندانها به خوبی تمیز نشود خطر کلسیم زدایی دندانها، ایجاد لکه های سفید، پوسیدگی دندان و عفونت لثه افزایش مییابد.
برای سهولت بهداشت دهان است مسواکی با سر کوچک استفاده کنید. مسواک برقی برای این منظور ممکن است راحتتر باشد. برای تمیز کردن بین دندانها و براکت، علاوه بر نخ دندان میتوانید از ابزارهای دیگری که با فشار هوا و فشار آب کار میکند استفاده کنید تا ذرات غذا را از بین دندانها خارج کنید.
در مركز تخصصي ارتودنسي گيشا ، درمانهای تخصصی ارتودنسی ، توسط بهترين متخصص ارتودنسي (دكتر ستاره خسروي،متخصص ارتودنسي در تهران و عضو هيئت علمي دانشگاه و داراي بورد تخصصي کشور) انجام میشود