یکی از درمان‌هایی که پیش از کاشت ایمپلنت ممکن است لازم باشد، تقویت و بازسازی استخوان فک است. روشهای مختلفی برای تقویت و بازسازی استخوان فک وجود دارد که یکی از آنها بزرگ کردن ستیغ فک یا آلوئولار می باشد.
بزرگ کردن ستیغ فک که به آن افزایش آلوئولار نیز گفته می‌شود، یک عمل جراحی است که برای بهبود شکل و اندازه ستیغ استخوان آلوئولار انجام می‌شود تا این بخش از دهان آماده کاشت ایمپلنت و نگه داشتن آن شود. این عمل جراحی ممکن است به صورت منطقه ای و تنها در حفره دندان انجام شود یا تمامی ستیغ فک را شامل شود.
بزرگ کردن ستیغ فک به صورت منطقه ای که به آن پیوند حفره دندان یا پیوند نقص دیواره گونه (باکال) نیز گفته می‌شود، جراحی متداولی در دندانپزشکی است که ممکن است پس از کشیدن دندان انجام شود تا به حفظ یا بازسازی سطح طبیعی لثه و فک کمک شود چرا که ممکن است به علت تحلیل رفتن استخوان پس از کشیدن دندان یا به عنوان بخشی از فرایند کشیدن دندان تراز طبیعی لثه و فک از بین برود.
ستیغ فک استخوانی است که ریشه دندان‌ها را در برمی‌گیرد. هنگامی که یک دندان کشیده می‌شود، حفره دندان در استخوان آلوئولار خالی می‌ماند.
در حالت طبیعی حفره دندان خالی، به خودی خود بهبود می‌یابد و با بافت و استخوان پر می‌شود. گاهی اوقات دیواره های حفره دندان نازک بود و در حین کشیدن دندان می‌شکنند و یا ممکن است پیش از این، به دلیلی از دست رفته باشند. به وضعیتی که در آن دیواره استخوانی که دندان را در استخوان فک نگه می‌دارد در سمت گونه تخریب شده باشد، نقص دیواره باکال گفته می‌شود.
این انواع حفره دندان معمولاً به خودی خود تا ابعاد (ارتفاع و پهنا) پیشین خود التیام نمی‌یابند چرا که دیواره های استخوانی آن پیشتر تخریب شده است و نمی‌تواند بازسازی استخوان را هدایت کند. استخوان معمولاً در این محل به تحلیل رفتن ادامه می‌دهد چرا که به علت عدم وجود دندان دیگر فرآیند تحریک و بازسازی استخوان انجام نمی‌شود.
بازسازی پهنا و ارتفاع اولیه ستیغ استخوان فک برای سلامت عمومی بیمار اهمیتی ندارد مگر این که بخواهد ایمپلنت دندان بکارد یا از دست رفتن بافت‌ها مشکل زیبایی ایجاد کرده باشد. ایمپلنت دندان نیاز به یک پایه و قاعده محکم استخوانی برای پشتیبانی دارد. بیمارانی که می‌خواهند ایمپلنت دندان به کارند اما استخوان حفره دندان آنها تحلیل رفته است باید پس از کشیدن دندان، با استفاده از پیوند پروتئین سنتزی بازترکیبی در حفره دندان، پهنا و ارتفاع ستیغ فک را حفظ نمایند تا بتوانند در آینده ایمپلنت به کارند. مشخص شده است این نوع پیوند مواد در حفره دندان رشد استخوان را تقویت کرده و از بازجذب استخوان پس از کشیدن دندان جلوگیری می‌نماید و پهنا و ارتفاع ستیغ فک را حفظ می‌کند. یکی از مهمترین مزیت‌های پیوند حفره دندان امکان کاشت ایمپلنت در آینده است.
عمل بزرگ کردن ستیغ فک با جایگذاری مواد پیوندی در حفره دندان انجام می‌شود. این کار ممکن است بلافاصله پس از کشیدن دندان انجام شود. سپس بافت لثه بر روی حفره دندان کشیده و بخیه می‌شود.
پس از این که حفره دندان التیام یافت، ستیغ فک آماده کاشت ایمپلنت یا ترمیم‌های دندانی دیگر میباشد. ایمپلنت دندان به صورتی طراحی شده است که به عنوان ریشه مصنوعی بتواند تاج مصنوعی جایگزین دندان را محکم و ثابت در جای خود تا بتوانید از دندان مصنوعی خود همانند دندان طبیعی به راحتی استفاده کنید. معمولاً ایمپلنت دندان میلة پیچی شکل بسیار کوچکی از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا است که در داخل استخوان فک دریل می‌شود و جایگزین دندان از دست رفته می‌گردد . پس از چند ماه، استخوان رشد کرده و به ایمپلنت جوش می‌خورد و پایه محکمی برای دندان مصنوعی جدید مهیا می‌شود. ایمپلنت دندان حفظ ساختار طبیعی صورت کمک کرده و از تخریب و تحلیل رفتن استخوان جلوگیری می‌کند.
عمل افزایش ستیغ فک معمولاً در مطب دندانپزشکی تحت بی حسی موضعی انجام می‌شود اما ممکن است در برخی بیماران نیاز به بیهوشی و بستری در بیمارستان باشد.
در بزرگ کردن کامل ستیغ فک از همان تکنیک بزرگ کردن منطقه ای ستیغ فک استفاده می‌شود اما این کار به صورت گسترده تر صورت می‌گیرد. ممکن است برای این کار است بلوک‌های پیوند استخوان و یا مواد ریز پیوندی استفاده شود. ممکن استپیوند از بدن خود بیمار باشد و یا سنتزی بوده و در آزمایشگاه ساخته شود و یا ممکن است از استخوان جسد برای این منظور استفاده شود.
پروتئین مورفوژنیک استخوان یا بی ام پی دو (BMP-2) پروتئین مورد تأیید سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا است که توسط Medtronic ساخته شده است. این پروتئین قابلیت کمک به بازسازی بافت استخوان را دارد و به عنوان فاکتور رشد طبیعی عمل می‌کند و به جذب سلول‌های بنیادی به این ناحیه از دهان کمک می‌نماید. این مواد جلوی تحلیل رفتن استخوان پس از کشیدن دندان را می‌گیرند. با این حال برای بزرگ کردن ستیغ فک تنها استفاده از پروتئین مورفوژنیک استخوان معمولاً برای حفظ پهنا و ارتفاع فک کفایت نمی‌کند بلکه از آن برای کاهش میزان پیوند مورد نیاز استفاده می‌شود.
مدت زمان لازم برای بهبودی در هر فرد متفاوت است و بستگی به گستردگی پیوند استخوان دارد. معمولاً داروهایی برای جلوگیری از عفونت و رفع درد تجویز می‌شود. همچنین تا مدتی مصرف برخی از غذاها باید محدود شود. معمولاً تا مدتی باید تنها غذاهای نرم بدون ادویه مصرف کنید.
انتظار کمی تورم و خونریزی پس از جراحی را باید داشته باشید. هنگام تمیز کردن دهان باید مراقب باشید. دستورالعمل دقیق مراقبت‌های پس از عمل را دندانپزشک به شما می‌دهد.
امروزه ایمپلنت دندان، بهترین و ماندگارترین درمان جایگزینی دندانهای از دست رفته محسوب ...
درمان بواسطه ایمپلنت چندین مرحله دارد. در مرحله اول کاشت پایه است که درون لثه قرار میگ...
شرایط استخوان و لثه بیمار و متخصص بودن دندانپزشک یکی از مهمترین فاکتورهای موفقیت ایمپل...