array(2) { ["flag"]=> string(4) "m204" ["title"]=> string(75) "آشنایی با مشکلات بایت و نامرتبی دندانها" }
منظور از بایت وضعیت دندانها در هنگام بسته بودن فکها است. اختلالات بایت به وضعیتی گفته میشود که در آن دندانهای دو فک تماس درستی با یکدیگر ندارند و به خوبی بر یکدیگر جفت نمیشوند. در حالت ایده آل، در هنگام بسته بودن فکها برجستگیهای دندانهای آسیاب بر روی شیارهای دندانهای مقابل قرار میگیرد و دندانهای جلویی بالایی حدود یک سوم از سطح دندانهای جلویی پایینی را میپوشانند و در فاصلة افقی اندکی جلوتراز دندانهایهای پایینی قرار میگیرند (شکل زیر).
شکل- بایت نرمال در تصویر بالا نشان داده شده است. دندانهای عقبی کاملا بر هم جفت هستند و دندانهای جلویی تماس درستی دارند.
اما در بیشتر موارد وضعیت بایت حالت ایده آل ندارد و دندانها ممکن است جلو زدگی یا عقب ماندگی و یا مشکلات دیگری داشته باشند که باعث میشود به خوبی بر یکدیگر جفت نشوند.
شکل- اوپن بایت
اوپن بایت به وضعیتی گفته میشود که در آن، در هنگام بسته بودن فکها، دندانهای بالایی و پایینی به یکدیگر نمیرسند و با هم تماس ندارند. اوپن بایت ممکن است در جلوی دهان ایجاد شود به این معنی که دندانهای عقبی به هم میرسند اما دندانهای جلویی بالایی و پایینی به یکدیگر نمیرسند. همچنین ممکن است اوپن بایت در عقبه دهان دیده شود به این معنی که دندانهای جلویی با هم تماس دارند اما دندانهای عقبی به هم نمیرسند. اوپن بایت جلوی دهان شایعتر است.
در واقع اوپن بایت یکی از سختترین درمانهای بایت محسوب میشود. اوپن بایت باعث میشود فرد نتواند غذا به خوبی بجود و هنگام جویدن غذا ممکن است ذرات غذا از دهان خارج شود بنابراین فرد مجبور است با زبان خود فاصله بین دندانهای جلو را ببندد. اوپن بایت مشکلات دیگری نیز ایجاد میکند که مهمترین آن شاید جلو زدگی دندانهای جلویی و نازیبایی چهره و لبها میباشد. این وضعیت باعث کاهش اعتماد به نفس بیمار میشود. همچنین ممکن است بیمار مشکلاتی در تلفظ و گفتار داشته باشد.
شکل- اورجت
اورجت به وضعیتی گفته میشود که در آن دندانهای جلویی بالایی خیلی جلوتر از دندانهای جلویی پایینی قرار میگیرد به طوری که فاصله افقی بین آنها بیشتر از حد نرمال است و ممکن است چانه حالت عقب ماندگی پیدا نموده و لبها با اندکی فشار بسته شوند. معمولاً در اورجت دندانهای جلویی بالایی به سمت جلو شیب دارند.
شکل- اوربایت
اوربایت به وضعیتی گفته میشود که در آن دندانهای جلویی بالایی بیش از اندازه پایین آمده و بیشتر از یک سوم سطح دندانهای جلویی پایینی را میپوشانند (شکل بالا). به این وضعیت دیپ بایت نیز گفته میشود. در اوربایت ممکن است دندانهای جلویی پایینی با سطح پشتی دندانهای جلویی بالایی تماس داشته و باعث ساییده شدن و لایه لایه شدن آنها شود. در موارد شدیدتر تماس دندانهای پایینی با بافت نرم سقف دهان ممکن است باعث تحریک و التهاب و یا زخم شدن بافتها میشود. تفاوت اصلی اورجت و اوربایت در این است که در اورجت فاصله افقی بین دندانهای جلوی بالایی و پایینی مد نظر است در حالی که در اوربایت فاصله عمودی بین آنها محاسبه میشود.
در آندربایت که ممکن است آن را با جلو زدگی چانه بشناسید، در هنگام بسته بودن فکها، دندانهای جلویی پایینی جلوتر از دندانهای جلویی بالایی قرار میگیرند. این وضعیت ممکن است در اثر رشد ناکافی فک بالا و یا رشد بیش از اندازه فک پایین ایجاد شده باشد. همچنین ممکن است مشکل آندربایت غیر ساختاری بوده و مربوط به خود دندانها باشد. آندربایت معمولاً در تلفظ و تکلم مشکلی ایجاد کرده و همچنین همانند سایر مشکلات بایت در جویدن غذا نیز اختلال ایجاد میکند.
یکی از مشکلات بایت ، فاصله بین دندانها است که باعث میشود دندانهای مقابل به درستی برای هم قرار نگیرند. فاصله بین دندانها ممکن است به علت بزرگ بودن فک، کوچک بودن اندازه دندانها و یا از دست دادن دندان ایجاد شده باشد. این مشکل را میتوان با درمانهای ارتودنسی، ترمیمی و یا زیبایی اصلاح کرد.
در صورتی که فک فضای کافی برای همه دندانها نداشته باشد دندانها به یکدیگر فشرده شده و کج میشوند. مشکل شلوغی و کجی دندانها باعث میشود تماس آنها با یکدیگر نامناسب بوده و ساییدگی بیش از اندازه ، دشوار شدن تمیز کردن دندانها ، افزایش احتمال پوسیدگی دندان و عفونت لثه ، مشکلاتی در تکلم و همچنین جویدن غذا را به دنبال خواهد داشت.
برای انجام درمانهای تخصصی ارتودنسی به بهترين متخصص ارتودنسي (دكتر ستاره خسروي،متخصص ارتودنسي در تهران ، عضو هيئت علمي دانشگاه و داراي بورد تخصصي کشور) مراجعه کنید.