هنگامی که یک پوسیدگی کوچک دندان، درمان میشود باید اندکی از ساختارهای سالم پیرامون آن نیز تراشیده شود و پرشدگی بزرگ تری نظر گرفته شود تا اطمینان حاصل شود پوسیدگی پیشرفت نمی‌کند. باید عمق پرشدگی به اندازه ای باشد که مواد ترمیمی استحکام کافی داشته باشند. هنگامی که پوسیدگی جدید در زیر پرشدگی قدیمی دندان ایجاد میشود باید پرشدگی قدیمی برداشته شود و طبیعتاً سوراخ دندان بزرگ‌تر میشود تا بخش‌های پوسیده جدید برداشته شده و جلوی پیشرفت پوسیدگی گرفته شود و ترمیم نیز استحکام کافی داشته باشد. اما این کار می‌تواند مشکلاتی به دنبال داشته باشد چرا که ساختار دندان را تضعیف می‌نماید . تا حد ممکن باید تلاش شود تنها بخشی که لازم است تراشیده و درمان شود. برای این منظور میتوان از نوعی مواد پرکننده دندان استفاده کرد که علیرغم کم یا نازک بودن، استحکام و مقاومت کافی داشته باشند. استفاده از این مواد پرکننده محافظه کارانه بود و کم تهاجمی‌تر هستند. در هر صورت در شرایطی که عمق پوسیدگی زیاد باشد ممکن است دندان تا سطح پالپ تراشیده شود در نتیجه نیاز به عصب کشی پیدا میکند.
شکل- ایجاد پوسیدگی در زیر پرشدگی دندان
پرشدگی قدیمی آمالگام (نقره ای رنگ) هنگامی که غذاهای سرد یا داغ میخورید، منقبض و منبسط میشود. این اتفاق در فضای بسیار تنگ و محدود داخل دندان اتفاق می‌افتد و باعث ایجاد ترک‌های میکروسکوپی در حد فاصل بین پرشدگی و دندان میشود. اگر چه نمی‌توانید این ترک‌ها را با چشم و یا حتی با عکس پرتوی ایکس مشاهده کنید اما این ترک‌ها وجود دارد و به مرور زمان بزرگ‌تر میشود. پس از مدتی پرشدگی دیگر متناسب و منطبق بر دندان نیست و ذرات غذا، پلاک و باکتریها در پیرامون آن تجمع می‌یابند و از طریق ترک‌های ایجاد شده به دندان می‌رسند و آن را آلوده می‌کنند. در بیشتر موارد و در صورتی که خوش شانس باشید می‌توانید خیلی زود متوجه علائم آن بشوید که در این صورت تنها با برداشتن پرشدگی قدیمی و تمیز کردن آن و پر کردن مجدد دندان میتوان این وضعیت را درمان کرد اما در صورتی که به موقع به دندانپزشک مراجعه نکنید، پوسیدگی به بخش مرکزی دندان رسیده و ناچار به عصب کشی خواهید بود.
دندان نیز همانند هر بخش دیگری از بدن به مرور زمان مستهلک میشود. هر بار که دندانی بیش از یک مرتبه تحت درمان قرار می‌گیرد احتمال رسیدن آلودگی به پالپ دندان افزایش پیدا میکند. به خصوص این موضوع در دندانهای عقبی که تحت فشار زیادی قرار دارند و از طرفی زیاد در معرض دید و دسترس نیستند بیشتر دیده میشود. به مرور زمان لایه مینا که از دندان محافظت میکند نازک شده و از بین می‌رود. در نتیجه در اثر تجمع پلاک و فعالیت باکتریها، عفونت به بخش‌های داخلی دندان میرسد. ساییدگی و استهلاک دندان احتمال این اتفاق را بیشتر میکند.
در شرایط معمولی دندانهای ما در طی شبانه روز 2000 تا 3000 مرتبه (بسته به نتایج پژوهش‌های مختلف) برای صحبت کردن، جویدن و بلعیدن با هم تماس پیدا می‌کنند. با این حال اگر دندانهای خود را بیش از این مقدار با هم تماس بدهید استهلاک دندانها افزایش پیدا میکند. طبیعی است که اگر علاوه بر تماس دندانها با یکدیگر، آنها را به هم فشار بدهید وضعیت بدتر خواهد بود. در هنگام فشار دادن دندانها به یکدیگر، نیروی بسیار شدیدی بر عصب های دندان وارد میشود که می‌تواند منجر به مرگ عصب های داخل دندان و نیاز به عصب کشی شود. بسیاری از مردم تصور می‌کنند تنها در هنگام خواب دندان قروچه یا به هم فشار دادن فکها اتفاق می‌افتد در حالی که پژوهش‌ها نشان می‌دهد افرادی که دندان قروچه دارند یا دندانهای خود را به هم فشار می‌دهند معمولا در تمام طول روز این کار را انجام می‌دهند. بنابراین استفاده از محافظ دهان شبانه یا نایت گارد در خواب به تنهایی نمی‌تواند مشکل را حل کند اما تا حد زیادی جلوی صدمه دیدن ناخواسته دندانها را می‌گیرد.
توجه داشته باشید در صورتی که دندانها در هنگام بسته بودن فکها تماس یکدست و یکنواخت با یکدیگر نداشته باشند و نیروی فکها به صورت یکنواخت توزیع نشود، برخی از نقاط دندان تحت فشار بیشتری قرار می‌گیرند و بیشتر ساییده می‌شوند. به مرور زمان این وضعیت باعث میشود این بخش از دندانها کوتاه و مسطح شوند. توجه داشته باشید چنین فشاری باعث میشود بخش‌های پرشدگی بزرگ دندان به خصوص در دندانهای عقبی، صدمه دیده و ترک بردارند یا در بخش‌هایی از دندان جدا شوند . از طرفی کوتاه شدن زیاد دندانها باعث نمایان شدن هسته دندان (پالپ) میشود. در این صورت دندان به راحتی توسط باکتریها آلوده شده و نیاز به عصب کشی پیدا میکند.
برای این که نیروی فک به صورت یکنواخت بین دندانها توزیع شود، باید سطح تماس دندانها با یکدیگر اصلاح شود. معمولاً این کار از طریق درمان ارتودنسی انجام میشود. همچنین می‌توانید دندان‌هایی که دچار این مشکل هستند را روکش کنید تا سطح بایت در آنها اصلاح شود. از آنجایی که روکش کردن تعداد زیادی از دندانها بسیار پر هزینه میشود، درمان ارتودنسی گزینه بهتر و ماندگارتری است.
در هر صورت هدف افزایش طول عمر دندانها و مقاومت و استحکام آنها است تا بتوانید تا حد ممکن از آنها استفاده کنید بدون این که عوارضی مانند درد و حساسیت دندان را تجربه کنید.
برای درک بیشتر از پر کردن دندان این مقاله را بخوانید.
باید بدانید هنگامی که دندان خود را پر میکنید زمانی هم فرا میرسد که باید پر شدگی را عوض ...
پر کردن و روکش کردن دندان برای درمان پوسیدگی، ترک خوردگی و شکستگی و برطرف کردن دندان د...
روکش دندان از جنس‌های مختلفی ممکن است ساخته شود که هر یک برای شرایط خاصی مورد استفاده ق...
سلام ممنون از مقاله خوبتون حالا اگر کمتر از یک ماه یا حتی دوهفته بعد از پر کردن دکتر بگه که به عصب رسیده معنی ش چیه؟