در صورتی که کودک با دندان متولد شود به این دندانها، دندانهای ناتال یا زایشی گفته می‌شود و در صورتی که پس از تولد ظرف یک ماه دندان او شروع به بیرون زدن کند به آن دندان نوزادی یا نئوناتال گفته می‌شود. این دندانها معمولاً ریشه های غیر طبیعی دارند. درمان این وضعیت بستگی به میزان لقی دندان و مشکلاتی که برای کودک و به ویژه غذا خوردن او ایجاد می‌کند، دارد.
در صورتی که دندان لق باشد و احتمال بلعیدن یا استنشاق آن زیاد باشد باید کشیده شود. در صورتی که سینه مادر هنگام شیردادن به کودک به علت دندان داشتن کودک، زخم شود یا درد داشته باشد میتوان از مواد کامپوزیت در روی سطح برنده و تیز دندان استفاده کرد تا سینه مادر را زخم نکند. اقدامات تهاجمی شامل کشیدن دندان یا تغذیه با شیشه شیر میباشد.
نیفتادن دندان شیری یا تأخیر در افتادن آن به علت تأخیر در تحلیل رفتن ریشه های دندان است . علت آن می‌تواند جایگاه دندان دائمی باشد که به علت کمبود فضا و شلوغی، به سمت داخل دهان انحراف پیدا کرده است و از مسیر اصلی خود دور شده است. همچنین تحلیل نرفتن مجرای ریشه به علت وجود مواد ترمیمی دندانپزشکی و دندان قروچه می‌تواند از دلایل آن باشد. زمان درمان بستگی به قوس دندانی مورد نظر، دارد.
در صورتی که دندان دائمی به سمت جلو (لابیال) در حال بیرون زدن باشد، نیازی به کشیدن دندان شیری نیست.
دیاستم به معنی وجود فاصله بین دندانهای جلویی وسطی فک بالا است. این وضعیت در بین دندانهای شیری شایع و مطلوب است. عدم وجود فاصله بین دندانهای شیری و دندان بندی مختلط ( برخی از دندانهای موجود در دهان شیری و برخی از دندانها دائمی هستند) نشان دهنده احتمال کمبود فضا و به هم فشردگی دندانها در آینده (که همه دندانهای دایمی بیرون میزند) است.
دلایل وجود فاصله زیاد (بیشتر از دو میلی متر) بین دو دندان جلویی، دیپ بایت، ناهمگونی اندازه دندان (نسبت طول به پهنا)، بزرگی فرنوم لبی و وجود دندان اضافی می‌تواند باشد. روش درمان بسته به شرایط شامل ترکیبی از درمان ارتودنسی، لمینت یا روکش و عمل جراحی برداشتن بخشی از فرنوم پس از پایان درمان ارتودنسی میباشد.
درمان پیشگیرانه و زود هنگام ارتودنسی مانع از نیاز به درمانهای پیچیده و تهاجمی تر در آینده می‌شود. مشکلاتی مانند کمبود فضا و به هم فشردگی دندانها، کجی و انحراف دندانها، جلو زدگی دندانها و مشکلات دیگر باید از سن هفت سالگی تحت نظارت و در صورت لزوم درمان قرار بگیرد. توجه داشته باشید اگر صبر کنید تا تمامی دندانهای دائمی بیرون بزند و پس از آن به ارتودنتیست مراجعه کنید، دیگر بسیاری از مشکلات را نمی‌توان به سادگی حل کرد.
بیرون زدن نا به جای دندان یا اکتوپیک به وضعیتی گفته می‌شود که در آن جوانه دندان دائمی در جای نادرستی قرار دارد در نتیجه دندان از جایگاه اشتباهی بیرون میزند. بیشترین موارد بیرون زدن نا به جای دندان مربوط به دندانهای آسیاب بزرگ اول فک بالا و پس از آن دندانهای نیش فک بالا میباشد.
دندان آسیاب بزرگ اول دائمی :در این موارد بیرون زدن نا به جا در اثر موقعیت مزیال یا انحراف دندان به سمت دندان آسیاب بزرگ دوم شیری اتفاق افتاده است. این وضعیت می‌تواند منجر به تأخیر در بیرون زدن دندان آسیاب بزرگ اول دائمی و تحلیل ریشه های عقبی دندان آسیاب بزرگ دوم شیری شود. روشهای درمان آن شامل موارد زیر است:
دندان نیش : در این موارد بیرون زدن نا به جا در اثر انحراف دندان نیش دائمی به سمت جلوی دهان (مزیال) اتفاق افتاده است که منجر به نهفتگی دندان در سقف دهان یا گیر کردن آن در ریشه دندانهای جلویی کناری شده است. نشانگر بالینی آن شیب تاج دندان جلویی کناری به سمت عقب است. عکس رادیوگرافی اکلوزال و پری اپیکال و پانورامیک برای مشخص کردن موقعیت دندان نیش نسبت به دندان جلویی کناری استفاده می‌شود. روشهای درمان شامل موارد زیر است:
آنکیلوز به علت ایجاد پیوند سخت بین ریشه دندان و استخوان فک، اجازه‌ی بیرون زدن درست دندان را نمی‌دهد. این وضعیت بیشتر در دندانهای آسیاب بزرگ فک پایین و در موارد ضربه دیدن دندانهای جلویی دیده می‌شود. به علت رشد آلوئولار پیرامون دندان، دندان کمی حالت فرورفته در لثه دارد و کوتاه‌تر از دندانهای مجاور خود است. در ناحیه عقب دهانی وضعیت دندان آنکیلوز شده ممکن است باعث شیب دندان آسیاب بزرگ اول دائمی به جلوی دهان (مزیال) شود. روشهای درمان به صورت زیر است:
تحلیل رفتن یا بازجذب نامساوی ریشه های دندانهای آسیاب بزرگ شیری، باعث می‌شود افتادن دندان با تأخیر مواجه شود. در صورتی که این وضعیت درمان نشود ممکن است دندان دائمی از جای نامناسبی بیرون بزند. روش درمان آن کشیدن دندان شیری است. در صورتی که دندان دائمی نزدیک به بیرون زدن باشد نیازی به استفاده از فضا نگهدار نیست.
در عدم وجود تمامی دندانها به صورت مادرزادی که به آن انودونشیا گفته می‌شود، کلا هیچ دندانی تشکیل نمی‌شود . این وضعیت بسیار نادر است. در هیپودونشیاکه وضعیتی شایع‌تر است یک یا چند دندان تشکیل نمی‌شود. بیشتر موارد عدم تشکیل دندان به صورت مادرزادی در کودکان، دندانهای آسیاب کوچک دوم فک پایین، دندانهای جلویی کناری فک بالا و دندانهای آسیاب کوچک دوم فک بالا هستند. عدم رویش دندان به صورت مادرزادی ممکن است به صورت یک طرفه یا متقارن باشد. در صورتی که سوژه عدم وجود دندان، دندان شیری باشد معمولاً دندان دائمی متناظر آن نیز وجود ندارد. با این حال حتی اگر دندان شیری وجود داشته باشد باز هم ممکن است دندان دائمی جایگزین آن تشکیل نشده باشد.
برای انجام درمانهای تخصصی ارتودنسی به بهترين متخصص ارتودنسي (دكتر ستاره خسروي،متخصص ارتودنسي در تهران ، عضو هيئت علمي دانشگاه و داراي بورد تخصصي کشور) مراجعه کنید.
از نظر لغوی ارتودنسی از دو ریشه ی ارتو، و دنسی ،تشکیل شده است. ارتو یعنی صاف کردن و دنس...
جالب است بدانید رایج ترین سوالی که از متخصص ارتودنسی پرسیده می شود ،سن مناسب ارتودنسی ...
به طور كلي متخصص ارتودنسي و ارتوپدي فك در دو حيطه ي درمان عمل ميكند :١)اصلاح ناهنجاري ه...