array(2) { ["flag"]=> string(3) "m79" ["title"]=> string(109) "مزیتهای-بارگذاری-فوری-ایمپلنت-دندان-و-ایمپلنتهای-قاعده-ای" }
در روش بارگذاری فوری ایمپلنت دندان بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت میتوان بر روی آن پروتز سوار کرد. به این ترتیب ظرف 72 ساعت، کار کاشت دندان تمام شده و صاحب دندان میشوید. بنابراین این روش صرفه جویی قابل توجهی در هزینه و زمان دارد چرا که در روش معمولی کاشت ایمپلنت شش ماه تا یک سال باید صبر کنید تا در نهایت صاحب دندان شوید.
• بلافاصله صاحب دندان میشوید
• زیبایی لبخند بازگردانده میشود
• نیاز به پیوند استخوان وجود ندارد
• تنها یک مرحله جراحی لازم است
• پشتیبانی خوبی از طرف استخوان وجود دارد
• کم تهاجمیتر است
• نرخ موفقیت بالایی دارد
• مشکلات مانند التهاب اطراف ایمپلنت اتفاق نمیافتد
• هزینه آن در مجموع کمتر است
• میتوان از ایمپلنت یک تکه استفاده کرد (ایمپلنت قاعده ای)
ایمپلنتهای قاعده ای یک تکه هستند. در ایمپلنتهای یک تکه، ایمپلنت و اباتمنت به صورت یک تکه به یکدیگر جوش خورده اند. این طراحی باعث میشود احتمال عدم موفقیت ایمپلنت کاهش پیدا کند چرا که مشکلات مربوط به تماس ایمپلنت و اباتمنت و اتصال آنها برطرف میشود.
هنگامی که دندان کشیده شده یا می افتد، ستیغ استخوان فک که در زیر آن قرار دارد دیگر تحریک نمیشود بنابراین فرایند بازسازی و تولید استخوان متوقف شده و استخوان بازجذب شده و پسروی میکند. ایمپلنتهای قاعده ای بیشتر تحت پشتیبانی استخوان قاعده فک قرار میگیرند که مقاومت بسیار بیشتری در مقابل پسروی و تحلیل رفتن دارد. در حالی که ایمپلنت معمولی اغلب در استخوان ستیغ فک کاشته میشود که از این مزیت برخوردار نیست و اولین ناحیه استخوان است که دچار تحلیل و پسروی میشود. استخوان قشری قاعده ای که به آن بازال کورتیکال نیز گفته میشود، بسیار سریع تر التیام یافته و ثبات پیدا میکند.
شکل- تصویر سمت راست وضعیت استخوان تحلیل رفته فک پایین و تصویر سمت چپ وضعیت نرمال آن را نشان میدهد. بخش بالایی فک ستیغ استخوان فک و بخش پایینی آن بخش قاعده ای نام دارد.
شکل- تصویر سمت راست کاشت ایمپلنت قاعده ای در استخوان تحلیل رفته فک و تصویر سمت چپ کاشت ایمپلنت معمولی در استخوان را نشان میدهد. همانطور که از تصویر مشخص است ایمپلنت معمولی را نمیتوان در استخوان تحلیل رفته (تصویر سمت راست) کاشت.
در بیشتر موارد ایمپلنت یک تکه پیچی شکل را میتوان به شکلی بسیار کم تهاجمی و بدون نیاز به برش فلپ لثه در استخوان فک کاشت. در این روش برش استخوان نیز به حداقل میرسد. این ایمپلنتها معمولاً خود رزوه هستند و در حین جایگذاری ایمپلنت استخوان فک، استخوان را متراکم تر میکنند. همچنین به علت کم تهاجمی بودن آن، تورم پس از عمل به حداقل رسیده و التیام محل جراحی خیلی زود انجام میشود. همچنین خطرات جراحی و عوارض حاصل از آن کاهش یافته و در هزینه صرفه جویی میشود.
برای جلوگیری از نیاز به پیوند استخوان یا لیفت سینوس و جابهجایی عصب ها (در فک پایین)، این روش بسیار مناسب است. این ایمپلنتهای منحصر به فرد میتوانند بدون نیاز به بازسازی و افزایش استخوان در فک کاشته شوند در حالی که ایمپلنتهای معمولی چنین قابلیتی ندارند و در صورت کمبود استخوان باید پیش از این کار پیوند استخوان صورت بگیرد. ایمپلنت قاعده ای با توجه به کیفیت و کمیت استخوان فک بیمار انتخاب میشوند. تنها در صورتی که از نظر زیبایی نیاز به پر کردن استخوان فک وجود داشته باشد، عمل جراحی پیوند استخوان انجام میشود.
• در شرایط آتروفی فک پایین (ماندیل) در صورتی که کمبود شدید استخوان وجود داشته باشد، میتوان با پشتیبانی استخوان افقی ایمپلنت را به صورت عرضی بر روی مجرای ماندیبولار قرار داد یا ایمپلنت بایکورتیکال را میتوان از کنار عصب ماندیبولار عبور داد و حاشیه پایینی استخوان قشری فک پایین را درگیر کرد. بنابراین نیاز به عمل افزایش یا پیوند استخوان و عملهای پیچیده ای مانند جا به جایی عصبهای آلوئولار برطرف میشود.
شکل – تصویر بالا کاشت ایمپلنت قاعده ای در شرایط آتروفی شدید فک بالا و تصویر پایین کاشت ایمپلنت قاعده ای در آتروفی شدید فک پایین را نشان میدهد.
• در شرایط آتروفی فک بالا (ماگزیلا) در صورتی که موقعیت سینوسها برای کاشت ایمپلنت معمولی مناسب نیست، با ایمپلنت قاعده ای از سینوس عبور کرده و ایمپلنت تحت پشتیبانی بخش قدامی تا خلفی استخوان فک بالا قرار میگیرد به این ترتیب نیاز به لیفت سینوس و بازسازی استخوان کاملا برطرف میشود.
ایمپلنتهای قاعده ای در بیمارانی که دچار بیماری شدید لثه هستند نیز به خوبی عمل میکند. در این افراد دندانها به علت پسروی لثه و احتمالا استخوان، لق بوده و استخوان چندانی برای پشتیبانی ندارند. کاشت ایمپلنت قاعده ای و بارگذاری فوری بلافاصله پس از کشیدن دندان، در این شرایط آسانتر است.
از آنجایی که ایمپلنت قاعده ای در استخوان قاعده ای که کیفیت بسیار خوبی دارد کاشته میشود، نیروهای زیستی مکانیکی به خوبی در ناحیه استخوان قشری توزیع میشوند. این بخش از استخوان مقاومت بسیار بالایی در مقابل بازجذب و تحلیل داشته و ظرفیت ترمیم بسیار خوبی دارد. به این صورت توزیع نیروها از استخوان پیرامون ایمپلنت در ستیغ فک که مستعد وجود باکتریها است، دور میشود بنابراین نرخ موفقیت ایمپلنت افزایش مییابد، حتی در شرایطی که وضعیت استخوان بسیار نامطلوب است. این نوع توزیع نیرو و به پیشگیری از کلاپس صورت نیز کمک میکند.
ویژگیها و طراحیهای ایمپلنت قاعده ای به درمان طیف گسترده از مواردی که در آنها نمیتوان ایمپلنت معمولی (در ستیغ فک) کاشت، کمک مینماید. بسیاری از این ایمپلنتها سطح صاف دارند بنابراین امکان تشکیل کلونی باکتریها در سطح آن وجود ندارد. این ویژگی باعث احتمال بروز التهاب و عفونت اطراف ایمپلنت ( پری ایمپلنتیت) میشود.
پری ایمپلنتیت تنها عامل شایع عدم موفقیت ایمپلنتهای معمولی است. غالباً این اتفاق به علت ناهموار بودن سطح ایمپلنت و همچنین مشکلات مربوط به سطح تماس و اتصال ایمپلنت و اباتمنت و یا قطعات دیگر آن رخ میدهد. در ایمپلنتهای قاعده ای که سطح صاف دارند، تهدید پری ایمپلنتیت تقریبا تا 98% کاهش مییابد.
ایمپلنتهای قاعده ای در مواردی مانند دیابت کنترل شده، افراد سیگاری، بیمارانی که از مشکلاتی مانند پریودنتیت و مزمن رنج میبرند و یا افرادی که استخوان کمی برای کاشت ایمپلنت دارند، موفق عمل میکند.
• دیابت شیرین - معمولاً کاشت ایمپلنت معمولی در بیماران دیابتی توصیه نمیشود. علت این است که دیابت با مشکلاتی مانند افزایش احتمال عفونت، ضعف التیام بافتها و بیماری لثه (ژنژیویت، پریودنتیت و غیره) همراه است. اما ایمپلنت قاعده ای در افرادی که دیابت کنترل شده دارند، موفقیت آمیز است. چرا که سطح ایمپلنت صاف و هموار بوده و امکان تجمع و پنهان شدن به باکتریها نمیدهد. علاوه بر آن به علت پشتیبانی استخوان قاعده ای، بار نیروها به ناحیه استخوان قاعده ای وارد میشود. استخوان قاعده ای از محل تلاش باکتریها برای نفوذ و گسترش، فاصله زیادی دارد بنابراین احتمال رسیدن باکتریها به آن بسیار کمتر میباشد.
• سیگار کشیدن - سیگار کشیدن تاثیر منفی بر درمان ایمپلنت میگذارد چرا که جریان خون به لثه، استخوان و بافتهای پیرامون را محدود میکند و التیام آنها را کند مینماید. افراد سیگاری در خطر بیشتر عفونت لثه و پسروی لثه قرار دارند. عفونت لثه منجر به عفونت پیرامون ایمپلنت (پری ایمپلنتیت) شده و به شکست درمان منتهی میشود. سیگار کشیدن پس از جراحی، باعث اختلال در التیام بافتها در محل جراحی میشود. این رخداد نیز احتمال عفونت را بالا میبرد.
در افراد سیگاری فرایند یکپارچگی استخوان نیز با مشکل مواجه میشود. فرایند یکپارچگی استخوان به جوش خوردن ایمپلنت به استخوان گفته میشود که برای موفقیت درمان حیاتی است. در صورتی که اختلالی در این فرایند رخ دهد، درمان با شکست مواجه میشود. در ایمپلنتهای قاعده ای از آنجایی که ناحیه تحمل نیرو بسیار دورتر از ناحیه ای است که تحت تاثیر سیگار کشیدن قرار میگیرد، احتمال بروز مشکلات مربوط به ایمپلنت معمولی بسیار کمتر میشود. با این حال به خاطر داشته باشید در هر جراحی سیگار کشیدن پیش و پس از جراحی (حداقل به مدت دو هفته) باید کنار گذاشته شود تا نتایج بهتری حاصل شود.
• پریودنتیت حاد - پریودنتیت حاد به عفونت شدید لثه گفته میشود که پیشروی کرده است. عفونت لثه میتواند به شکست درمان ایمپلنت منجر شود. این بیماری در حالت پیشرفته موجب لقی دندان و درد و التهاب و سهولت خونریزی لثه میشود. با این حال ایمپلنت قاعده ای از آنجایی که سطح صاف دارد، دچار حمله باکتریها نمیشود بنابراین برای این بیماران گزینه بهتری است. همچنین ناحیه تحمل نیرو دور از بافتهای عفونی لثه قرار دارد بنابراین احتمال عفونت کاهش می یابد.
دکتر عزیز گشاده رو : متخصص پروتزهای دندانی و ایمپلنت و زیبایی عضو هیئت علمی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی و رتبه اول بورد تخصصی کشور